***

                                                                     Drodzy czytelnicy!
  Dzisiaj mój blog obchodzi trzecią rocznicę, dlatego z całego serca chciałabym podziękować każdemu, kto poświęcił chwilę i przeczytał choćby fragment tego, co stworzyłam. Wiem, że tak naprawdę przez rok tutaj mnie nie było, ale żałuję tego i postaram się, by posty pojawiały się zdecydowanie częściej. 
  Jednak pomimo tego, że już trzy lata istnieje ten blog, to nie wiem czy w ogóle mam dla kogo pisać. Nie zostawiacie żadnych komentarzy, negatywnych czy pozytywnych. Po prostu pustka. To mnie naprawdę smuci. Nie wiem, czy jest sens, aby dalej tutaj pisać, bo nie wiem nawet czy ktoś przeczyta tą notkę. Żywię jednak nadzieję, że chociaż jedna osoba zostawi na dole komentarz. To naprawdę może mi pomóc. Będę szczęśliwa wiedząc, że ktoś ze mną przeżywa emocje bohaterów. 
  Jeszcze raz pragnę wszystkim podziękować. Ten blog dla mnie wiele znaczy i cieszę się, że mogę podzielić się tym wszystkim z Wami! 
                                                                         Pisarka 

Komentarze

  1. Gabusiek25 sierpnia 2018 02:09

    Ja czytam na bieżąco i jestem zachwycona twoim blogiem.
    Liczę na kolejne rozdziały w najbliższym czasie bo oczekuje ich z niecierpliwością.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Pisarka28 sierpnia 2018 20:01

      Dziękuję Ci bardzo za wsparcie. To dla mnie bardzo wiele znaczy. Tworzę właśnie kolejny rozdział i mam nadzieję, że pojawi się już niedługo. Mam nadzieję, że podzielisz się ze mną swoimi refleksjami na temat następnego posta. ;)

      Usuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

"To ona."

  Harry postanowił zaprosić na romantyczną kolację Ginny, kiedy odebrał swoją pierwszą wypłatę i dziewczyna była przeszczęśliwa, że Gryfon zabrał ją do tak ekskluzywnej restauracji. Założyła swoją najlepszą sukienkę, a na kolację zamówiła jedno z najdroższych dań. Harry poprosił dla nich drogiego szampana. Najpierw rozmawiali o sobie i o ich miłości, ale już po chwili wymieniali się sprawami dnia codziennego. Potter wypił już kilka kieliszków alkoholu, dlatego był skłonny do zwierzeń i nagle powiedział Ginny: - Ostatnio jak byłem u bliźniaków, to Fred wyznał nam coś, ale lepiej, żebyś nikomu o tym nie mówiła. - Jasne! Co jest? - Fred powiedział, że nie chce szukać dłużej Hermiony. - Ginny zesztywniała i patrzyła wyczekująco na swojego chłopaka. - Powiedział, że to Hermiona go zraniła, bo zwątpiła w niego i w ich miłość, więc on nie zamierza jej przekonywać, by wróciła. Nie zrobił jej nic złego, a wręcz starał się, by miała wszystko, czego pragnie, więc teraz nie będzie jej przeprosił.
Czytaj więcej

"Ponownie."

Obraz
    Gdy Fred się obudził nadal czuł ból z powodu utraty ucha, ale był szczęśliwy, że Hermiona śpi obok niego. Zaczął gładzić ją po włosach i dziewczyna ruszyła się niespokojnie. Zdała sobie sprawę z tego gdzie jest i jakoś nie miała ochoty otwierać oczu. Uległa mu, bo stracił uchu... Ale nie stracił życia i ona dopilnuje tego, by żył. Niech się z niej śmieją, niech mówią co chcą, ona chce być z nim, a on z nią. Nadszedł ich czas. Dopóki nie wyruszy z Harrym i Ronem w poszukiwaniu horkruksów... Nagle przypomniała sobie o Benie i postanowiła wstać ostrożnie i powoli, by nie obudzić Freda. Może uda jej się go przekonać, że to co się wydarzyło jest wytworem jego wyobraźni na skutek zażytych leków? -Gdzie próbujesz uciec?-Usłyszała głos chłopaka. Może nie warto uciekać przed tym co ich łączy? -Chciałam sprawdzić co z Benem.-Odpowiedziała zgodnie z prawdą. Odwróciła się do niego, nadal wyglądał marnie. -Och...W takim razie idź, ale wróć szybko, dobrze? -A ty jak się czujesz?-Delikatnie pr
Czytaj więcej

"Idealnie dopasowani" Miniaturka #2

             Gdy powróciła do Nory wszyscy już siedzieli z Johnson w kuchni szykując stół do późnego obiadu. Wiedzieli, że dziewczyny nie mogą nic mówić o badaniu, ale i tak pani Molly podeszła do niej i mocno przytuliła. - Jak się czujesz? Nie boli cię nic? Czy wszystko w porządku? – Lawina pytań ruszyła w stronę Garnger. Po wielokrotnym zapewnieniu, że czuję się dobrze i nic jej nie jest, Hermiona usiadła przy stole z resztą osób. Angelina opowiadała o tym kogo spotkała i jak wiele osób się pojawiło. Natomiast pan Artur uraczył wszystkich zabawną historią. - Do Ministerstwa wszedł dziś woźny Hogwartu, Filch, który też chciał wziąć udział w badaniu. Na brodę Merlina! Nie wiem skąd wiedział kiedy się stawić, ale awanturował się i nie chciał wyjść! – Ta opowieść wprawiła Gryfonów w radosny nastrój i wesoło wspominali czasy Hogwartu. - Taaaa… Wy już to macie za sobą, ale ja jeszcze muszę wrócić na jeden rok. – Narzekała Ginny, ale wszyscy starali się pocieszyć ją, że to będzie wspa
Czytaj więcej